Het is vandaag dierendag! En ja… natuurlijk heeft Fleur ons konijn Joep en onze hond Raff iets lekkers gegeven. En nee, ik ben geen dierenactiviste die op de barricade staat voor het dierenwelzijn.
Toch nodigt een dag als deze uit om iets te delen over het leven van een olifant die we vorig jaar in Zuid-Afrika hebben ontmoet. Kasper 34 jaar oud, 5000 kg!, samen met Visto. Sinds 10 jaar verblijft hij in een Olifants Sanctuary.
In dit Restcamp worden olifanten opgevangen die door het leven beschadigd zijn. Het Restcamp biedt een veilige plek, waar de olifanten vrij kunnen rondlopen en op gezette tijden eten krijgen. Uiteindelijk zullen vele olifanten de weg terugvinden naar het wild. Een aantal, waaronder Kasper, zal hier oud worden.
Kasper leefde altijd in Namibië in het wild. Door stropers werden zijn twee olifantenvrienden bruut vermoord, om het ivoor. Het doodvonnis voor Kasper was ook getekend. Maar een ranger heeft geld geboden aan de stropers en zo het leven gered van Kasper. Kasper werd opgenomen in het Restcamp, hier kan hij herstellen.
En ergens bij het laten zien van deze foto heb ik ook het gevoel: zo hoort het niet. Deze dieren zijn er niet voor het vermaak van mensen. Een leuk insta-foto. Maar toch. Door het Restcamp open te stellen voor bezoekers zijn er middelen die anderzijds weer ingezet worden om het leven van een olifant te redden.
Kasper zal niet meer vrij rondlopen in de bush, daarvoor is hij te veel beschadigd. Hij is een van de olifanten die een prima leven heeft en geniet van de aandacht van mensen. We mochten het dier aanraken, de ruwe huid voelen, aaien, mee wandelen. We kregen zelfs een kus van Kasper. Het was bijzonder ontroerend om deze schepselen van zo dicht bij mee te maken.
Vandaag dus even geen picture van Raff. Maar het verhaal van Kasper, de olifant die gered is van de wrede mishandeling van stropers. Een verhaal wat ook past op deze dierendag.